Automat z stosem ma taśmę wejściową na której w danym momencie widzi jeden znak i po której przesuwa się tylko do przodu. Ma też stos na którym zapamiętuje stany i symbole. W danym momencie automat może wykonać jedną z trzech rodzajów operacji, mianowicie przesuniecie, redukcję lub stop. Przesunięcie zapamiętuje bieżący stan i bieżący symbol na stosie i przesuwa się do przodu po taśmie wejsciowej. Redukcje są związane z regułami gramatyki: logicznie redukcja zastępuje prawą stronę reguły przez lewą, tzn. jesli prawa stron redukcji ma długość k to odczytuje się ze stosu k par symboli i stanów. Ostatni odczytany stan staje się bieżącym stanem. Następnie automat przechodzi do nowego stanu na zależnie od bieżącego stanu (przed chwilą odczytanego ze stosu) i symbolu z lewej strony produkcji. Jeśli operacją jest stop to automat zatrzymuje się albo akceptując albo zgłaszając błąd. Poniższy pseudo kod ilustruje dzialanie automatu:
stan = poczatkowy;
while (1) {
znak = daj_znak();
switch(akcja(stan, znak)) {
case przesuniecie:
push(stan, znak);
stan = przejscie(stan, znak);
znak = daj_znak();
break;
redukcja_1:
for(i=0; i < dlugosc1; i++) {
(stan, _) = pop();
}
push(stan, nonterminal1);
stan = przejscie(stan, nonterminal1);
break;
redukcja_2:
...
stop_błąd:
...
stop_akceptuj:
}
}
Dobrać parametry automatu, tzn. zbiór stanów, tabele 'przejscie'
i 'akcja' tak by automat analizował wyrażenia odpowiadające
poniższej gramatyce:
W0 : W EOF ;
W : T | W '+' T ;
T : 'x' | '(' W ')' ;
Gdzie 'x', '+', '(', ')' i EOF są symbolami końcowymi, zaś W0, W i T są
symbolami pomocniczymi, przy czym W0 jest symbolem początkowym.