Zamek cyfrowy

Zamek ma klawiaturę cyfrową (jak w aparacie telefonicznym), sygnalizację dla użytkownika (w najprostszej wersji wystarczy kilka diod świecących, lepszy byłby wyświetlacz ciekłokrystaliczny) i sygnał otwarcia dla właściwego zamka. Zamek ma dwa hasła. Po podaniu z klawiatury hasła uzytkownika sterownik wysyla do zamka sygnał otwarcia. Jeśli podano niewłaściwe hasło to sterownik odczekuje ustalony czas przez który nie reaguje na klawiaturę, kolejne podanie niewłaściwego hasła powoduje wydłużenie czekania. Po znaku '#' sterownik oczekuje hasła właściciela. Po podaniu hasła właściciela sterownik obsługuje menu właściciela, tzn. cyfra wybiera operację. Możliwe operacje to: zmiana hasła właściciela, zmiana hasła użytkownika.

Powyżej naszkicowałem stosunkowo prostą wersję zamka, możliwe jest wiele wariantów. Bardziej rozbudowna wersja mogłaby mieć więcej użytkowników, przed podaniem hasła trzeba by podać identyfikator (numer) użytkownika. Można zrobić wersję która pozwoli użytkownikowi na zmianę jego hasła (tzn. użytkownik może tylko zmienić swoje hasło zaś właściciel może zmienić zarówno swoje hasło jak i użytkownika). Można dodać funkcję czasowego otwarcia (tzn. przez ustalony czas naciśnięcie dowolnej cyfry otworzy zamek). Można zapamiętywać czas i identyfikator użytkownika otwierającego zamek dla ustalej liczby otwarć.

Komentarz: W praktycznym zamku trzeba by zadbać o to by fizyczny dostęp do sterownika nie był łatwy (np. umieścić go w mocnej stalowej skrzynce wmurowanej w ścianę). Trzeba by pomyśleć o niezawodnym zasilaniu.

Elementy składowe to obsługa klawiatury, obsługa wyświetlania, zapis w pamięci nieulotnej (EEPROM). Rozbudowane warianty mogą wymagać obsługi zegara czasu rzeczywistego.