W zadaniach 1, 2, 3 i 4 ocena zależało od tego jaka część informacji
była podana poprawnie. W zadaniu 1 była to pojedyncza liczba, w 
zadaniu 2 dwie liczby, w zadaniu 3 cztery liczby. 

 W zadaniach 5, 6 i 7 liczyła się głównie poprawność, tzn. czy odpowiednia
funkcja wykonywała zadane obliczenia. Preferowane były proste rozwiązania,
ale zarówno różne sztuczki jak i rozwiązania wykonujące zupełnie zbędne
obliczenia dostawały maksymalną ocenę o ile dawały poprawny wynik. Drobne
błędy (np. pominięcie jednego wyrazu w sumie) obniżały ocenę o 1-2 punkty.
Poważniejsze błędy (również takie które łatwo usunąć, ale sugerowały 
poważne niezrozumienie ze strony autora (np. deklaracje)) obniżały ocenę
bardziej (np. do połowy). 

Zadanie 3:

 Funkcja `fun' zamieniała ze sobą wskaźniki `xp' i `yp' (dane były tak
dobrane żeby zamiana była wykonana w każdym zestawie), tak że po zamianie
`xp' wskazywał na zmienną `y' zaś `yp' na zmienną `x'. A więc zmienna 
`y' była przez tą funkcję zmniejszana o 1, zaś `x' powiększana o 1. Wiele
osób chyba myślało (błędnie) że `fun' zamienia miejscami wartości `x' i `y'.


 Ogólna uwaga do zadań 5, 6 i 7: w tych zadanich należało napisać 
kompletną funkcję w C. A więc deklaracja (nagłówek funkcji) była
niezbędna. Niepotrzebne (błędne) było dodawanie lini typu `#include'
(za wyjątkiem zadania 5 gdzie `#include <math.h>' było na miejscu, bo
funkcja potrzebowała funkcji matematycznych). Pisanie kompletnych 
programów, a także dodatkowe komunikaty były błędami (za wyjątkiem 
zadania 6 gdzie dla argumentu z poza zakresu można było wypisać
komunikat o błędzie -- moją intencją było żeby zaprogramować tylko 
potrzebne obliczenia, bo użytkownik i tak musi się zastanowić czy
dla danego argumentu uzyska odpowiednią dokładność).

 W zadaniach 5 i 6 częścią zadania było przetłumaczenie wiedzy (czy notacji)
matematycznej na notację języka programowania (tzn. C) -- pozostawienie
fragmentów w notacji matematycznej było więc błędem.

Zadanie 5:

 Moją intencją w wersji z dwoma trójkątami było aby każdy z trójkątów
z osobna był symetryczny względem osi `x'. Ponieważ wiele osób zrozumiało
zadanie inaczej takie rozwiązania też mogły być uznane za poprawne
(gdy nie było innych błędów).
  Typowe błędy:
 * w zadaniu była mowa o procedurze (czyli w C funkcji typu `void'). Wiele
   osób pomijało deklarację (nagłówek funkcji) podając tylko treść,
 * wiele osób źle wywoływało procedure `linia', myląc wywołanie z deklaracją,
 * punkty figur należało wyliczyć operajami dostępnymi w C, takimi jak
   funkje `sqrt', `sin' czy `cos'. Wiele osób ograniczało się do wzorów w
   notacji matematycznej,

Zadanie 6:

 W tym zadaniu należało używać arytmetykę zmiennopozycyjną. W szczególności
dzielenie całkowitoliczbowe prowadziło do "grubego" błedu. Zadeklarowanie
argumentu jako liczby całkowitej dawało bezużyteczną funkcję, zaś zwracanie
wartości jako liczby całkowitej wprowadza obcięcie części ułamkowej. 
Były też liczne błędy przy przekształcaniu wzorów.

Zadanie 7:

 `lin.uzyte' było o jeden większe od długości linii (bo liczyło też znak
nowej linii), typowy błąd to zakładanie że `lin.uzyte' jest o jeden mniejsze
niż długość. Jako że funkcja `czytaj_linie' nie wpisywała znaku o kodzie 0
na koniec bufora to wysyłanie `lin.tekst' do funkcji `printf' było błędem.