Mamy do dyspozycji następujące płytki uruchomieniowe:

Porównanie procesorów:

          Zegar  Flash   RAM  UART I2C  SPI Timer GPIO  ADC

MSP430      16     16k   512    1   1    2    3     16  10b
Arduino     16     32k    2k    1   1    1    3     20  10b
LPC1114     50     32k    4k    1   1    1    4     21  10b
Stellaris   80    256k   32k    8   4    4   12     43  2x12b
STM32F4    168      1M  192k    6   3    3   12     82  3x12b
Pi         700      -   512M    1   1    1    1     17    -

MSP430 Launchpad

Procesor zasilany jest napięciem 3.6V. Linie wejścia/wyjścia procesora nie tolerują napięć wyższych niż napięcie zasilania (podając wyższe napięcie można zniszczyć procesor). Producent gwarantuje dobre parametry procesora gdy pobiera się nie więcej niż 6 mA z pojedynczego wyjścia, a 48 mA łącznie, aczkolwiek powinno się udać pobranie 20 mA z wyjścia. Na płytce są dwa przyciski, Reset i jeden dodatkowy dla użytkownika. Są też dwie diody świecące dla użytkownika. Interfejs uruchomieniowy pozwala na debugowanie. Teoretycznie interfejs dostarcza też port szeregowy, ale nie działa to dobrze. Płytka ma dwie części, jedną z interfejsem uruchomieniowym, drugą z procesorem. Część z procesorem można prawie całkowicie odłączyc od interfejsu uruchomieniowego (tylko masa pozostaje połączona) -- wtedy można zasilać procesor niższym napięciem. Procesor jest w gniazdku, po zaprogramowaniu można go wyciągnąć i wykorzystać w innym układzie.

Dokumentacja płytki, Dokumentacja procesora

Arduino Uno i Pro Mini

Procesor zasilany jest napięciem 5V. Linie wejścia/wyjścia procesora nie tolerują napięć wyższych niż napięcie zasilania (podając wyższe napięcie można zniszczyć procesor). Maksymalny prąd jaki można pobierać z pojedynczego wyjścia to 40 mA, przy tym łączny prąd nie może przekraczać 200mA. Przekroczenie tych wartości grozi zniszczeniem procesora. Dla poprawnej pracy zaleca się nie przekraczać 20 mA na wyjście. Na płytce Arduino Uno jest przycisk Reset. Jest też dioda świecąca dla użytkownika. Interfejs uruchomieniowy pozwala tylko na załadowanie programu do procesora i na komunikację z programem przez port szeregowy. Procesor jest w gniazdku, po zaprogramowaniu można go wyciągnąć i wykorzystać w innym układzie. Dla Arduino jest dostępna ogromna liczba układów dodatkowych które można łączyć z płytką podstawową. Jest też bardzo dużo materiałów w sieci.

Dokumentacja Arduino, dokumentacja procesora.

Arduiono Pro Mini różni się tym że płytka zawiera tylko procesor ze współpracującymi elementami, ale nie zawiera interfejsu szeregowego i ma uproszczony układ zasilania. Procesor jest w wersji do montażu powierzchniowego, wlutowany na stałe w płytkę. Dzięki temu płytka jest mała i tania, intencją jest by wbudować ją w układ na stałe. Do programowania trzeba używać oddzielny moduł interfejsu szeregowego.

Stellaris Launchpad

Procesor zasilany jest napięciem 3.3V. Procesor jest jednym z wielu procesorów o architekturze ARM (dokładniej Cortex-M4F). Procesor udostępnia sprzętowe instrukcje zmiennopozycyjne pojedynczej precyzji. Linie wejścia/wyjścia procesore tolerują napięcie 5V. Maksymalny prąd prąd jaki można pobrać z pojedynczej linii to 25 mA, przekrocznie go grozi zniszczeniem procesora. Jednakże dla poprawnej pracy zaleca się nie przekraczać 8 mA na wyjście. Na płytce jest przycisk Reset i dwa przyciski dla użytkownika. Są też trzy diody świecące dla użytkownika. Na płytce jest gniazdko mikro-USB połączone z procesorem -- dzięki temu można zaprogramować procesor by był urządzeniem USB. Interfejs uruchomieniowy pozwala na debugowanie. Dostarcza też port szeregowy do komunikacji z procesorem. Jako ciekawostkę można zauważyć że interfejs uruchomieniowy używa taki sam procesor jak ten uruchamiany, tyle że procesor w interfejsie uruchomieniowym ma specjalny program i jest odpowiednio podłączony do procesor uruchamianego. Procesor ma tej płytce jest stosunkowo nową konstrucją i ma dość duże możliwiści. Pewną wadą nowości są błędy procesora. W sieci materiałów o tym procesorze jest mniej niż o Arduino czy MSP430.

Uwaga: Producent zmienił nazwę z Stellaris na Tiva i obecnie dokumentacja używa nazwę Tiva (strony z nazwą Stellaris zostały usunięte).

STM32F4 Discovery

Procesor jest zasilany napięciem 3V. Procesor jest jednym z wielu procesorów o architekturze ARM (dokładniej Cortex-M4F). Procesor udostępnia sprzętowe instrukcje zmiennopozycyjne pojedynczej precyzji. Większość linii wejścia/wyjścia procesore toleruje napięcie 5V. Maksymalny prąd prąd jaki można pobrać z pojedynczej linii to 25 mA, przekrocznie go grozi zniszczeniem procesora. Jednakże dla poprawnej pracy zaleca się nie przekraczać 8 mA na wyjście. Na płytce jest przycisk Reset i przycisk dla użytkownika. Są też cztery diody świecące dla użytkownika. Płytka zawiera czujnik przyspieszenia, mikrofon i rozsądnej klasy generator dzwięku. Na płytce jest gniazdko mikro-USB połączone z procesorem. Procesor można zaprogramować by był urządzeniem USB lub zarządcą szyny USB (USB OTG).

Raspberry Pi

Procesor jest zasilany napięciem 3.3V. Procesor ma architekturę ARM. W przeciwieństwie do typowych mikrosterowników udostępnia zarówno instrukcje 32-bitowe jaki i 16-bitowe (Thumb 2) (mikrosteroniki ARM typowo używają instrukcje 16-bitowe. Procesor udostępnia sprzętowe instrukcje zmiennopozycyjne podwójnej (double) i pojedynczej precyzji. Z procesorem ARM jest zintegrowany procesor graficzny (GPU). Niestety w tej chwili nie żadnej dokumentacji do GPU, więc nie umiemy go programować. Linie wejścia/wyjścia procesora nie tolerują napięć wyższych niż napięcie zasilania (podając wyższe napięcie można zniszczyć procesor). Zaleca się nie pobierać więcej niż 8 mA z pojedynczej linii.